Vandaag werd mijn herstelde schouder door de chirurg goed voor de dienst bevonden. Het had vanmorgen weeral gesneeuwd en dus reed ik reeds om 6u30 richting Bonheiden. De gewestelijke wegen lagen er zielig bij. Vlaanderen is niet echt uitgerust met de machines om efficiënt sneeuw te ruimen! Wij rijden dan (bijna) allemaal wat stiller, en soms .. .schuiven we in de goot.
Na de raadpleging – het daagde wat grijzig, om 8u30 – was de file-ellende pas echt een probleem. Van Bonheiden tot Mechelen stond er één lange rij wagens die tegen 5km per uur opschoven. Men had reeds wat zout gestrooid maar dat was geen afdoende oplossing. Stank alom, walmende uitlaten, en wellicht stinkende koppelingen: het deed me denken aan de economische kost – gezondheid, opwarming, vervuiling, werkverlet, enzovoort.
Groot was mijn verbazing toen er plots aan mijn rechterzijde een moderne “fietspad sneeuwruimer” opdook! In zijn spoor verscheen er voor mij een brede rooie streep, met wat resterende ijsplakken eroverheen geborduurd. Op de ganse weg tot Mechelen heb ik één fietser gezien en een paar voetgangers. En voor vijfhonderd auto’s, duizend mensen die naar hun werk rijden, is er geen goed bereidbareweg?!
Ik begrijp wel dat we voor de zwakke weggebruiker redelijk wat respect moeten opbrengen. Echter, herinner ik me dat enkele maanden geleden ouders het (op de radio) heel normaal vonden dat hun naar-school-fietsende kinderen bij regenweer toch wel recht hadden op een autoritje!! Waarom moeten bij dit barre winterweer dan toch de fietspaden zo node prioritair en met de beste ruimmachinerie worden schoon geveegd???
